شیخ التفسیر مولانا محمدحسین گرگیج در بخش نخست خطبه های جمعه ( 27 بهمن 96) شهرستان آزادشهر به تبیین “محبت و مصاهره در میان حضرت علی و حضرت عمر (رض)” پرداختند و شهادت فاطمة الزهرا توسط حضرت عمر (رض) را جعلی و بی پایه دانستند.
امام جمعه اهل سنت آزادشهر پس از تلاوت بخشی از آیه 29 سوره فتح (مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ) اظهار داشتند : یاران رسول الله (ص) در برابر دشمنان سرسخت و در میان خویش مهربان بودند و علت گسترش قلمرو اسلام در مدت زمان کوتاه، اخلاص و جان فدایی و اتحاد و انسجام صحابه (رض) بود.
مفسر برجسته اهل سنت کشور در ادامه پس از اشاره به آیه 54 سوره مائده (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ) به تفسیر آن پرداختند و گفتند: در این آیه 5 صفت برای یاران پیامبر (ص) بیان شده است که الله ذوالجلال به کسانی که از دین مرتد شدند هشدار می دهند بلافاصله گروهی می آورد که محبوب ایشان هستند و آنان نیز خدا را دوست دارند و این گروه در مقابل مومنین فروتن و در برابر دشمنان سرسخت هستند و از سرزنش دیگران در خصوص جنگ با مرتدین بیم وهراسی ندارند. (اشاره به مقابله حضرت ابوبکر با مرتدین در زمان خلافت ایشان)
ایشان همچنین با اشاره به آیه 73 سوره توبه و 9 سوره تحریم با مضمون یکسان ( يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ) در خصوص دستور جهاد خداوند به پیامبر (ص) با زبان و ابزار جنگی خاطرنشان ساختند: خداوند به پیامبر (ص) و اصحابش (رض) با کفار و منافقین دستور جهاد داده است و از انعطاف در مقابل آنان بر حذر داشته اند.
عضو مجمع فقهی اهل سنت ایران در ادامه با توجه آیه 74 و 75 سوره اسراء (وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناکَ لَقَدْ کِدْتَ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئاً قَلِیلاً إِذاً لَّأَذَقْناکَ ضِعْفَ الْحَیاةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَکَ عَلَیْنا نَصِیراً ) گفتند: خداوند به پیامبر (ص) هشدار دادند که اندک میلی به سوی کفار نداشته باشند در غیر این صورت در دنیا و آخرت دو برابر مورد عذاب الهی قرار می گیرد و کسی هم آنحضرت (ص) را یاری نخواهد کرد؛ در تفسیر نور محسن قرائتی ضمن همین آیه بیان شده است که قاطعیت و نفوذ ناپذیری در برابر دشمنان از امتیازات انبیاست، عقب نشینی در مسایل اعتقادی و اصول مکتب، تمایل و گرایش به ظالمان است، کمترین عقب نشینی از اصول و ارزشها نیز ممنوع است زیرا برای دشمنان یک موفقیت و پیروزی حساب می شود.
مولانا گرگیج در ادامه با استناد به آیه 113 سوره هود( وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ ) که خطاب به پیامبر (ص) و امتش می باشد در تشریح و تفسیر آن مطابق با “تفسیر نور محسن قرائتی” بیان داشتند: در روایات می خوانیم که مودت و محبت به ظالم از مصادیق رکون به ظالم محسوب می شود؛ در کافی نیز این روایات آمده که اگر به مقدار زمان دست به جیب کردن ستمگر برای بخشش، راضی به زنده بودن او باشی، رکون و تکیه بر ظالم کرده ای که خدا از آن نهی نموده است؛ رکون و تکیه بر ظالم آتش خداوند را در پی دارد پس وضعیت خود ظالم چگونه خواهد بود؟ هرگونه تمایل و اعتماد به ستمگران داخلی و خارجی ممنوع است، تکیه بر ستمگران، گناه کبیره است، به جای تمسک به ظالم به خدا توکل کنیم، نتیجه تکیه بر ستمگران، غربت و تنهایی است؛ آیا این گونه ادعاها با آیات قرآن هم خوانی دارند که حضرت علی (رض) یکی از شجاعان صحابه (رض) بود با کسانی که ظالم و غاصب باشند تا بیست و پنج سال سکوت و همراهی داشته باشد و مشاور خصوصی حضرت عمر (رض) در امور جهاد باشد؛ از عزیزان انتظار می رود آیات قرآن را بدون تعصب و با تدبر و اندیشه تفسیر کنند.
امام جمعه اهل سنت آزادشهر با اشاره به چند خطبه نهج البلاغه در مورد صفات و القاب عمر در کلام علی تصریح کردند: در خطبه 146 نهج البلاغه ترجمه فیض الاسلام حضرت علی (رض) در خصوص ویژگی های حضرت عمر (رض) فرمودند که مکان زمامدار دین و حکمران مملکت مانند رشته مهره است که آن را گرد آورده و پیوند زده است، پس تو مانند میخ وسط آسیاب (ساکن و برقرار باش) و آسیای (جنگ) را به وسیله عرب بگردان، ایرانیان تو را ببینند می گویند این پیشوای عرب است ( که بجز او برای آنان پیشوایی نمی باشد) همچنین در خطبه 134 بیان فرمودند ( لیس بعدک مرجع یرجعون الیه، ردء للناس و مثابة للمسلمین) حضرت علی (رض) از حضرت عمر (رض) ستایش و تمجید نموده است و خیرخواهی خویش را نسبت به عمر (رض) اظهار داشته است.
مدیر دارالعلوم فاروقیه گالیکش در تبیین “محبت و مصاهره حضرت علی با عمر (رض) ” ابراز داشتند: نام گذاری فرزندان علی (رض) به نام خلفای راشدین (رض)، عقد و ازدواج جگرگوشه علی و فاطمه (ام کلثوم) با عمر (رض) از نشانه های محبت و مصاحره این دو بزرگوار با یکدیگر بود.
ایشان با اشاره به خطبه 219 نهج البلاغه در مورد تمجید علی (رض) از حکومت عمر (رض) و القابی که به ایشان دادند خاطرنشان ساختند: کجی را راست نمود و بیماری را معالجه کرد (مردم شهرها را به اسلام گرواند)؛ سنت را برپا داشت (احکام پیامبر را اجرا نمود) و تباهکاری را پشت سر انداخت (در زمان او فتنه ای روی نداد)؛ پاک جامه و کم عیب از دنیا بود، نیکویی خلافت را دریافت و از شر آن پیشی گرفت ( تا بود امر خلافت منظم بود و اختلالی در آن راه نیافت)؛ طاعت خدا را بجا آورد و از نافرمانی او پرهیز کرد و حقش را ادا نمود. حضرت علی (رض) در کلام دیگری فرمودند: (وَ وَلِيَهُمْ وَالٍ فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ حَتَّى ضَرَبَ الدِّينُ بِجِرَانِه) یک والی (عمر)حکومت را به دست گرفت و چنان دین را گسترش داد و حقش را ادا نمود که شتر پس از سیراب شدن گردنش را به زمین می زند.
مولانا گرگیج در نتیجه گیری و جمع بندی سخنان شان اظهار داشتند: مسایلی مطرح می شود که عمر و ابوبکر (رض) دشمن علی (رض) و اهل بیت ایشان بودند، حب و بغض صحابه برای رضای خدا بود و همواره ظلم ستیز بودند؛ همکاری و تعاون با تقوی بود نه اثم و عدوان؛ محبت و صمیمیت از روی ضعف و زبونی نبود بلکه از روی عشق و علاقه بود، روایات جعلی و موضوع که بیانگر دشمنی خلفای راشدین (رض) با علی و اهل بیتش باشد با آیات فوق و کلام علی (رض) سازگاری ندارد و مطرح کردن آن فقط موجب کدورت و دشمنی در میان مسلمانان می گردد و انسجام و اتحاد امت مسلمه را بر هم می زند و افسانه شهادت فاطمة الزهرا توسط عمر (رض) کاملا جعلی و بی اساس است.